ما همه باید بتوانیم اطلاعات را دریافت کنیم، آن را درک کنیم و سپس برای دیگران توضیح دهیم. هرچند این کار برای بسیاری از افراد ممکن است امری طبیعی به نظر برسد، اما برای انجام موفق آن به مجموعه‌ای از مهارت‌های خاص نیاز است.
شاید شما در دانشگاه باشید و استاد از شما خواسته باشد یک مقاله پژوهشی انگلیسی را بخوانید و خلاصه‌اش را به زبان مادری‌تان برای گروه مطالعاتی خود توضیح دهید. یا شاید در محل کار هستید و باید نکات دقیق یک جلسه ایمنی را به همکاران‌تان منتقل کنید.
نمونه‌های رایج دیگر از موقعیت‌هایی که به این مهارت‌ها نیاز دارند شامل توضیح دادن برنامه‌ی زمانی کلاس به دانش‌آموز جدید یا حتی نقل کردن تازه‌ترین اخبار و شایعات است!

دریافت اطلاعات، خلاصه کردن آن و انتقالش به دیگران، نمونه‌ای از آن چیزی است که زبان‌شناسان آن را «میانجی‌گری» (Mediation) می‌نامند؛ و این یکی از مهارت‌های کلیدی برای زبان‌آموزان در تمام سطوح است.
این موضوع، محور مقاله‌ی جدید کمبریج در زمینه‌ی آموزش زبان انگلیسی (Cambridge Paper in ELT) با عنوان «میانجی‌گری: چیست، چگونه آموزش داده می‌شود و چگونه ارزیابی می‌شود» است؛ مقاله‌ای که به بررسی بهترین راهبردهایی می‌پردازد که معلمان می‌توانند برای آموزش و ارزیابی مهارت میانجی‌گری به کار ببرند — و در عین حال از این فرایند لذت ببرند.

دِلیا کِید (Delia Kidd)، مدیر بخش Insight Application و از اعضای گروه تدوین‌کننده‌ی مقاله، بیان می‌کند:

«میانجی‌گری مهارتی بنیادین است که انسان‌ها در زندگی روزمره به‌طور مستمر از آن بهره می‌برند و برای زبان‌آموزانی که در پی یادگیری زبان انگلیسی به‌منظور برقراری ارتباط در دنیای واقعی هستند، مهارتی حیاتی به‌شمار می‌آید.
نمونه‌های بارز آن را می‌توان در محیط‌های کاری مشاهده کرد؛ جایی که از کارکنان انتظار می‌رود اطلاعاتی پیچیده را دریافت کرده و برای همکارانی که در آن حوزه تخصصی ندارند، به زبانی ساده و قابل‌فهم بازگو کنند.
مثال دیگری از میانجی‌گری را می‌توان در کودکان خردسال دید که در تعطیلات، نقش مترجم را برای والدین خود در رستوران‌ها ایفا می‌کنند.»

این پژوهش به رویکردی نوین در آموزش زبان می‌پردازد که فراتر از چهار مهارت سنتی ــ خواندن، نوشتن، گفتار و شنیدار ــ حرکت کرده و بر چهار شیوه‌ی ارتباطی جدید تأکید دارد:
۱. دریافت (Reception)،
۲. تولید (Production)،
۳. تعامل (Interaction)،
۴. و میانجی‌گری (Mediation).

اهمیت مهارت میانجی‌گری در یادگیری زبان‌ها با انتشار جلد تکمیلی چارچوب مرجع مشترک اروپایی برای زبان‌ها (CEFR) توسط شورای اروپا در سال ۲۰۲۰ برجسته‌تر شد.
CEFR به‌عنوان استاندارد بین‌المللی سنجش توانایی زبانی شناخته می‌شود و نسخه‌ی تکمیلی آن تمرکز ویژه‌ای بر آموزش و ارزیابی مهارت‌های میانجی‌گری دارد.

کید تصریح می‌کند:

«نکته‌ی امیدوارکننده برای معلمان این است که اگر آنان در کلاس، مهارت‌های ارتباطی مبتنی بر موقعیت‌های واقعی را آموزش می‌دهند، در واقع هم‌اکنون نیز در حال پرورش مهارت‌های میانجی‌گری هستند. با این حال، توصیه می‌شود معلمان با توسعه‌ی راهبردهای آموزشی مؤثر، این روند را به سطحی بالاتر ارتقا دهند.»

اما پرسش اصلی آن است که چگونه می‌توان چنین راهبردهایی را در عمل ایجاد کرد؟
گام نخست، شناسایی و درک ماهیت فعالیت‌های میانجی‌گری است. در CEFR، این فعالیت‌ها به سه نوع اصلی تقسیم می‌شوند:

۱. میانجی‌گری متن (Text Mediation): انتقال اطلاعات خاص از یک منبع به منبع دیگر.
۲. میانجی‌گری مفهومی (Concept Mediation): تبادل و انتقال مفاهیم در تعاملات گروهی.
۳. میانجی‌گری ارتباطی (Communication Mediation): ایفای نقش واسطه در موقعیت‌های غیررسمی ارتباطی.

سپس معلمان می‌توانند این مفاهیم را به فعالیت‌های عملی و تعاملی در کلاس تبدیل کنند.
به‌عنوان مثال، زبان‌آموزان می‌توانند اخبار یا فیلم‌های انگلیسی‌زبان را مشاهده کرده و سپس نکات کلیدی آن را به زبان انگلیسی یا زبان مادری خود برای هم‌کلاسی‌ها بازگو و خلاصه‌سازی کنند.

برای مطالعه نسخه اصلی مقاله میتوانید به لینک زیر مراجعه کنید.

https://www.cambridgeenglish.org/blog/mediation-in-the-english-classroom/